Badanie poziomu D-dimerów służy głównie do wykluczenia występowania incydentów zakrzepowo-zatorowych i jest stosowane w diagnostyce zakrzepicy oraz innych stanów nadkrzepliwości.
D-dimery są końcowymi produktami fibrynolizy, stanowiącymi wskaźnik nieprawidłowości krzepnięcia. Ich obecność w organizmie wskazuje na obecność stabilizowanej fibryny. Podwyższony poziom D-dimerów obserwuje się m.in. w zespole rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC), procesach nowotworowych oraz incydentach zakrzepowo-zatorowych, takich jak zakrzepica żył głębokich i zatorowość płucna.
Badanie poziomu D-dimerów wykonuje się, gdy istnieje podejrzenie wystąpienia incydentu zakrzepowego lub zaburzeń krzepnięcia. Jest to szczególnie istotne w przypadku objawów sugerujących zakrzepicę żył głębokich, zatorowość płucną oraz zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC). Dodatkowo, monitorowanie poziomu D-dimerów może być pomocne w ocenie postępu choroby oraz skuteczności leczenia stanów nadkrzepliwości, takich jak DIC.
Ostateczna interpretacja wyników badania poziomu D-dimery powinna być dokonywana przez lekarza, który bierze pod uwagę pełną historię kliniczną pacjenta.
1 dzień roboczy